“Untitled” (Golden), 1995. Strands of beads and hanging device. Dimensions vary with installation. Installation view of “Felix Gonzalez-Torres: 2 Installationen” at Neue Gesellschaft für Bildende Kunst, Berlin, 1996. Photo: Thorsten Monschein ©The Felix Gonzalez-Torres Foundation, Courtesy of Andrea Rosen Gallery, New York.
Artiste parmi les plus influents de sa génération, Gonzalez-Torres (Américain, b. Cuba 1957 - 1996) s'installe à New York au début des années 80, où il étudie l'art et débute sa carrière d'artiste qu'il développera jusqu'à sa mort prématurée causée par le virus du Sida. Son travail peut être envisagé en rapport avec l'art conceptuel et le minimalisme, mêlant activisme politique, affect émotionnel et souci formel profond à travers une large diversité de médias, incluant dessins, sculptures et panneaux d'affichage public, et utilisant souvent des objets courants (horloges, miroirs, ampoules...) comme point de départ. Parmi les œuvres les plus connues : les piles de bonbons et de posters qui invitent le visiteur à emporter un élément de l'œuvre. Comme la plupart des travaux de FGT, elles sont basées sur les notions d'instabilité et de potentiel de changement : des oeuvres sans forme spécifique ou programmée. Le résultat est une œuvre profondément humaine, intime et fragile, qui déstabilise néanmoins bon nombre de certitudes apparemment immuables (l'œuvre comme objet solide et fixe, l'exposition comme lieu pour voir et non toucher, l'auteur comme ultime créateur de formes).
"Untitled", 1988. Wooden pedestal and photocopy on paper, endless copies 36 in. at ideal height x 12 1/2 x 9 1/2 in. overall. Stack: 6 in. at ideal height x 11 x 8 1/2 in. Pedestal: 30 in. x 12 1/2 x 9 1/2 in. And a selection of Photostats. Installation view of “Felix Gonzalez-Torres: 2 Installationen” at Neue Gesellschaft für Bildende Kunst, Berlin, 1996. Photo: Thorsten Monschein © The Felix Gonzalez-Torres Foundation, Courtesy of Andrea Rosen Gallery, New York.
Wiels stelt in première, een grote retrospectieve voor van Felix Gonzalez-Torres' werk die daarna naar andere instellingen zal reizen. Het overzicht omvat zowel zelden geziene als meer bekende werken en biedt een experimentele vorm voor de tentoonstelling die schatplichtig is aan het radicale begrip dat de kunstenaar zelf had van een kunstwerk.
Gonzalez-Torres (Amerika, geb. Cuba 1957-1996) is één van de meest invloedrijke kunstenaars van zijn generatie en installeerde zich begin van de jaren '80 in New York, waar hij kunst studeerde en zijn praktijk als kunstenaar begon voor hij vroegtijdig aan AIDS stierf. Zijn werk kan gezien worden als een kritische relatie met conceptuele kunst en minimalisme, en combineert politiek activisme, emotionele affectiviteit en een diepgaande belangstelling voor een grote verscheidenheid aan media, waaronder tekeningen, sculpturen en reclameborden, en gebruikt vaak dagelijkse voorwerpen als vertrekpunt -horloges, spiegels, lampen. Tot zijn beroemdste werken behoren de stapels snoepjes en posters waarvan de bezoeker een element mag meenemen. Ze zijn, zoals zovele van zijn werken, gebaseerd op instabiliteit en de mogelijkheid tot verandering: kunstwerken zonder een voorgeprogrammeerde of specifieke vorm. Het resultaat is een door en door humaan œuvre, intiem en kwetsbaar, zelfs wanneer het zovele, schijnbaar onwrikbare, zekerheden destabiliseert (het kunstwerk als vast en bepaald, de tentoonstelling als een plaats om te kijken maar niet om aan te raken, de auteur als de ultieme vorm-gever).
Gonzalez-Torres (Amerika, geb. Cuba 1957-1996) is één van de meest invloedrijke kunstenaars van zijn generatie en installeerde zich begin van de jaren '80 in New York, waar hij kunst studeerde en zijn praktijk als kunstenaar begon voor hij vroegtijdig aan AIDS stierf. Zijn werk kan gezien worden als een kritische relatie met conceptuele kunst en minimalisme, en combineert politiek activisme, emotionele affectiviteit en een diepgaande belangstelling voor een grote verscheidenheid aan media, waaronder tekeningen, sculpturen en reclameborden, en gebruikt vaak dagelijkse voorwerpen als vertrekpunt -horloges, spiegels, lampen. Tot zijn beroemdste werken behoren de stapels snoepjes en posters waarvan de bezoeker een element mag meenemen. Ze zijn, zoals zovele van zijn werken, gebaseerd op instabiliteit en de mogelijkheid tot verandering: kunstwerken zonder een voorgeprogrammeerde of specifieke vorm. Het resultaat is een door en door humaan œuvre, intiem en kwetsbaar, zelfs wanneer het zovele, schijnbaar onwrikbare, zekerheden destabiliseert (het kunstwerk als vast en bepaald, de tentoonstelling als een plaats om te kijken maar niet om aan te raken, de auteur als de ultieme vorm-gever).
Aucun commentaire :
Enregistrer un commentaire